de jongen die aanbelt heeft in Afghanistan gevochten, zegt hij
hij maakt nu containers schoon
duobakken, die van het vuilnis
doen we een oranje lintje om, zegt hij
mijn hoofd doet het niet zo goed meer, zegt hij
heft vrolijk zijn arm op, laat een lang wit litteken zien
bijna dood, zegt hij. bermbom. ik was de chauffeur.
hoe oud ben je, vraag ik
ik denk 19, hij zegt 28
ik wou niet meer terug, zegt hij
maar ik kon ook niet meer terug.
heet je Ray, zeg ik, en wijs naar een tattoo op zijn arm
precies onder het litteken
nee, dat is mijn vader, die is net overleden
ik heb allerlei ehbo cursussen gedaan
marinier, hè. hij draait zijn hoofd verlegen weg.
heb hem nog 20 minuten gereanimeerd
het hielp niet.
sta ik zomaar mijn levensgeschiedenis aan u te vertellen! zegt hij
zeg ik, dat gebeurt wel vaker
denk ik, kon niet meer terug
*Voor de Engelse vertaling van Willem Elders’ Josquin des Prez en zijn muzikale nalatenschap
(uitg. Verloren, 2011): “…Finally, inspired by the text of the motet Illibata dei virgo (see p. [118]), the Dutch poetess Maria van Daalen dedicated to Josquin the following acrostic in the form of a hendecasyllabic sonnet, which is first published in this book: “
Joy of songs, high find of love’s harmony and
Order of this world, where in cascades of tones
Strength piety evokes: her name will prevail.
Queen of heaven, bring forth the Son of Man! For life
Unifies design; its weaving voices count
Inviolate rhythm of breath abundant, strive
Nimbly climbing for canonic verses, mount
Day and night, outline the stars’ eternal trail;
El grillo’s persistent choice: to sing, condones
Superior moves that save embellishment,
Proclaims its heat, its now – such a simple drive
Reins in human passion. Honey of its sound
Eternally, make all our tongues to hive
Zealous, in ears and hearts, your call sublime: Hail!