KERSENBLOESEMTIJD (24 feb)

ONDERWEG

‘Yedoensis’, proef ik met verbazing, ‘wie
of waar is dat?’ ‘Van samoerai-stad Edo’,
zegt hij, ‘ver terug in de tijd, is nu Tokyo…’
en ik hoor in zijn stem bloesems ruisen die

benoemd zijn maar nog verborgen, ik zie
in groen van verse knoppen de nooit mono-
chrome weerstand van brekende natuur, zo
gaan ze open. Wat schrijft ons Saigyō Hōshi

over ónze kers die bloeien zal (een droom
die uitkomt, let maar op), terwijl hij blijft gaan,
een twaalfde-eeuwse boeddhist, in de richting

van bloeien als verlangen naar verlichting:
‘Dat ik toch ooit mag sterven bij volle maan
in februari, onder een bloesemboom…’

– – –

Vandaag, 24 februari, is de tweede reeks, foto’s en een sonnet, online gegaan: https://www.facebook.com/kersenbloesemfeestalmere/posts/pfbid02VRjCL87iqQuDR9R3YNmzvgw3fcWxQpsfUNJC6XZcK1uz7dLteZFwFZthcCTRVfqxl

Zie ook https://www.almeredezeweek.nl/nieuws/algemeen/59093/kersenbloesemfeest-almere-komt-er-weer-aan

KERSENBLOESEMTIJD (17 feb)

1 DE HOVENIER
‘Prunus yedoensis’, wijst hij langs de weg
waar een fietspad ligt, waar een ekster opwipt,
waar parallel de rijen bomen staan, drie
zelfs, ruwbruine stammen in de zon die warm

lijkt… Ik kijk verbaasd langs zijn gestrekte arm
naar groen waar alles roze wordt, mysterie
groot als einde en begin. Mijn onbegrip
klemt zich vast aan het Latijn. Totdat hij zegt:

‘Eeuwigheid is een moment, is dit gezicht
in Kyoto, het feest van de tempel waar
deze zelfde roze kersenbloesem bloeit.

Vier het geluk dat aan je takken groeit en
argeloos draag je voor altijd haar stempel
in je ziel, schoonheid verbrandt dus geeft ze licht’

– – –

In de Regenboogbuurt, meer speciaal, langs de Terracottastraat/Sepiastraat en langs de Siennastraat/Zwavelgeelstraat, staan kersenbomen, in drie rijen. En die bloeien, meestal in maart. En dat is spectaculair. De Stichting Regenboogbuurt organiseert daarom sinds 2019 elk jaar het Kersenbloesemfeest: https://regenboogbuurt.nl/kersenbloesemfeestalmere/

Zie ook https://www.facebook.com/kersenbloesemfeestalmere/about_details

Elk jaar wordt er via deze Facebookpagina toegeleefd naar die ene prachtige dag van het Kersenbloesemfeest, met foto’s, elke week. Dit jaar, 2024, mag ik de foto’s maken, steeds drie en steeds vanaf hetzelfde punt. Én ik maak er een reeks gedichten bij. Dat worden sonnetten, want ik vind het sonnet zo’n fijne vorm. Alles in samenwerking met de Stichting Regenboogbuurt, die voor elk gedicht een fraaie lay-out bedacht.

Op 17 februari is de eerste reeks, foto’s en een sonnet, online gegaan:: https://www.facebook.com/kersenbloesemfeestalmere/posts/pfbid021Q2XLSmixpw9EGqQqY2dfvYYriYcbBhHNnDVXkB38jvNiLAsaxtHMci2JFpuUR7sl

senso unico

Ooit (in 1992) was ik in Bologna, vanwege een poëziefestival in het nabij gelegen Faenza.

Wandelend door de stad ontdekte ik de ‘Via de’ Poeti’, de ‘Weg der Dichters’. Het betreffende straatnaambordje hing hoog tegen de muur.

Eronder hing een ander bordje: ‘SENSO UNICO’. Eenrichtingsverkeer, ja.

Ik denk er nog vaak aan als ik een gedicht maak.