http://www.dbnl.org/gedichten/index.php?year=2012&gedicht=201201_daal008gert01.php
GERTRUDE IK KOM NAAR JE TOE
Het brood was van gisteren, de wijn denk ik
van vorig jaar. Er lag sneeuw op de borden
zo jong als nu. Buiten tegen de rooilijn
stond het kwaad uit, maar er was geen doorkomen.
Ik had de ingang beveiligd met wikke
en spreuken. Het licht filterde in orde
van kleurvlak na kleurvlak een glas ambrozijn
dat mij hielp met omvallen. Kracht is dromen
van opstaan. Doorlaatbaar. Sluit ik de blinden,
ruik ik de geur van de glanzende vleugel
die in de kamer de zang afbakende.
Helder de hemel. Stil de nacht. Verzakend
aan regels laat mijn lied de vrije teugel
aan harteklop. Zal je weten te vinden.
MUSICA
*voor Willem Elders
Musica, zoete mond, ademt de klank van
Aardse harmonie, zo warm als zon en licht,
Ruimer dan het lichaam, vouwt de vleugels dicht
In innig dalen, honingspoor, in dank van
Alle open bloesem, draagt rank na rank, dan
Neigt zich naar de kim; de zang heeft geen gewicht.
Nog danst bij toverslag harpsnaar, raakt uitzicht
En tilt laatste tonen naar de hemel blank.
Wie de werkelijkheid wil kennen, meten,
Is aan haar wetten en bedrijf gebonden,
Let op: de liefde is haar innigst wezen.
Laat anderen op toonsafstanden zweten
En moeizaam zoeken wie wij zingend vonden,
Musica, ordo verus, die wij lezen.
CLEVERINGA SPEAKING
26 Nov 1940, 10-11AM
*voor prof. dr. Nanette Neuwahl (Université de Montréal)
My obedience to the Highest Majesty
is my adagium. You all know how sincere
the Law is. His Law. Is in my veins. Bleeding
to no other, will I not sign their letter.
His Law is the common ground and true matter.
The other is who we are. We will be needing
guidance. Step into His righteousness. I fear
none but Adonai. And He loves all, and me.
So mote it be. I know this to be pure
and simple. The truth knows no deceit. It is
the way I walk, the air I breathe, the light. See
and know the tree by its fruit. Forever be
obedience the door, opens, joy beyond bliss.
I read this aloud to you: my signature.
http://ooteoote.nl/2012/01/maria-van-daalen-zeg-het-eens-atoomnummer-12/
ZEG HET EENS, ATOOMNUMMER 12
De weg, de waarheid en het leven. Maar welk
leven: dat als een oordeel, zoals buiten
ons ontbrandt, eindejaars, in kleuren, kruit en
dampend licht magnesium, kortstondig? Melk-
wit is het fantoom, de weg bijna voor elk
vuur dat zichtbaar waar is, knalt langs de ruiten
om ons wakker te houden. We besluiten
het uur nu, de laatste seconde met kelk-
jes vol spattende drank. Gefeliciteerd!
Alles wordt nieuw! De toekomst! Het asfalt rood
van bloedend papier, de oprit vol rotjes,
brievenbus verzegeld, kerstboom met godjes,
wij argeloos kussend, de rug naar de dood-
gewoon tikkende tijd. Jongleren: geleerd.